Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qul-qaravaş — top. Nökərlər, xidmətçilər. <Hacı Murad:> . . Yanında qul qaravaş ilə qonaqlığa gedəndə, cəmi arvadlar ona həsrət aparacaqlar. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
namus — is. <ər.> 1. İnsanın öz şəxsi və ictimai davranışını təyin edən mənəvi və əxlaqi prinsiplərin məcmusu; şərəf, qeyrət, heysiyyət. <İmamverdi:> Bəy, namus bir bəyzadələrdə deyil, kasıb küsubun da özünə görə namusu var və namusum da məni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalabənd — sif. <ər. qələ və fars. bənd> köhn. Yalnız şəhər içərisində gəzib, ondan kənara çıxmamağa məhkum edilən günahkar, müqəssir. Əgər Günay bu döngədəki evlərin birində, qarının yanında qaravaş idisə, o da qalabənd olub bu şəhərdə qalacaqdı. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yüngülləşmək — f. 1. Çəkisi azalmaq, ağırlığını itirmək, yüngül olmaq. Arabanın yükü yüngülləşdi. 2. Asanlaşmaq, zəhməti, əziyyəti bir qədər azalmaq, işi azalmaq. İşi bir qədər yüngülləşmişdir. Əmək şəraiti yüngülləşmişdi. – Axırı Xudayar bəyin yazıq övrətə bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbləh — sif. <ər.> 1. Axmaq, səfeh, gic, sarsaq, başıboş. Əbləh köpək qaysavadan pay umar. (Məsəl). // İs. mənasında. Nola bir evdə qoyaydız qaravaş; Verməyəydiz məni bu əbləhə, kaş! M. Ə. S.. 2. Söyüş kimi işlədilir. <Xanım:> Əbləhin qızı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
